به عنوان یک دستگاه انتقال حرارت بسیار کارآمد، انتخاب مواد از لوله حرارتی برای عملکرد آن بسیار مهم است. ساختار اصلی لوله حرارتی شامل پوسته، هسته و سیال کاری داخلی است. مواد هر قطعه بر عملکرد کلی آن تأثیر می گذارد، مانند هدایت حرارتی، دوام، مقاومت در برابر خوردگی و غیره.
1. هدایت حرارتی
وظیفه اصلی لوله حرارتی انتقال حرارت است، بنابراین رسانایی حرارتی مواد اولین عاملی است که باید در نظر گرفته شود. مواد معمول لوله های حرارتی عبارتند از فولاد کربن، مس، فولاد ضد زنگ و آلومینیوم.
مس به عنوان یک ماده رسانای حرارتی عملکرد خوبی دارد و رسانایی حرارتی بالایی دارد. بنابراین، لوله های حرارتی مسی اغلب اولین انتخاب در شرایطی هستند که انتقال حرارت کارآمد مورد نیاز است.
اگرچه آلومینیوم رسانایی حرارتی کمی کمتر از مس دارد، اما مقرون به صرفه و وزن کمتری دارد و برای محصولات طراحی سبک وزن مناسب است.
فولاد کربن و فولاد ضد زنگ رسانایی حرارتی پایینی دارند، اما در محیط های خاص دارای مزایای منحصر به فردی مانند استحکام بالا و مقاومت در برابر خوردگی هستند.
2. مقاومت در برابر خوردگی و اکسیداسیون
هنگام انتخاب مواد لوله حرارتی، مقاومت در برابر خوردگی و اکسیداسیون مواد نیز ملاحظات مهمی است، به ویژه در برخی از محیط های خشن، مانند رطوبت بالا، شوری بالا یا تماس شیمیایی.
فولاد ضد زنگ مقاومت خوبی در برابر خوردگی و اکسیداسیون دارد، بنابراین اغلب در کاربردهایی با الزامات زیست محیطی بالا، مانند تجهیزات گرمایش صنعتی یا محیط های با رطوبت بالا استفاده می شود.
مس می تواند یک لایه محافظ اکسید در هوا تشکیل دهد و توانایی ضد اکسیداسیون خاصی دارد، اما ممکن است اقدامات حفاظتی بیشتری در محیط های اسیدی یا قلیایی قوی مورد نیاز باشد.
آلومینیوم همچنین دارای مقاومت در برابر خوردگی قوی است، به ویژه در محیط های مرطوب، و می تواند یک لایه اکسید آلومینیوم را روی سطح ایجاد کند تا محافظت کند.
3. استحکام مکانیکی و دوام
لوله های حرارتی باید در حین استفاده در برابر فشارهای مکانیکی خاصی مانند فشرده سازی، کشش یا خمش مقاومت کنند، بنابراین استحکام مکانیکی مواد مستقیماً بر دوام و عمر مفید آن تأثیر می گذارد.
فولاد کربن و فولاد ضد زنگ برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر نیروهای خارجی زیادی دارند، مانند سیستم لوله های حرارتی در تجهیزات صنعتی به دلیل استحکام مکانیکی بالا، مناسب هستند.
مس و آلومینیوم از استحکام مکانیکی کمتری برخوردارند، اما همچنان در برخی از کاربردهای سبک وزن و کم استحکام، مانند لوازم خانگی، عملکرد خوبی دارند.
4. عملکرد پردازش
فرآیند تولید لوله های حرارتی به موادی با عملکرد پردازش خوب نیاز دارد، به ویژه در مواردی با اشکال پیچیده یا نیازهای بالا.
مس و آلومینیوم شکل پذیری خوبی دارند و به راحتی به اشکال مختلف پردازش می شوند که برای ساخت لوله های حرارتی با ساختار پیچیده مناسب هستند.
اگرچه فولاد ضد زنگ و فولاد کربنی استحکام بالایی دارند، اما پردازش آنها دشوار است، به ویژه در ساخت سازه های پیچیده، ممکن است فرآیندهای پیشرفته تری مورد نیاز باشد.
5. عوامل هزینه
انتخاب مواد همچنین نیاز به در نظر گرفتن هزینه دارد، به خصوص در تولید انبوه، هزینه مواد به طور مستقیم بر رقابت بازار محصولات تأثیر می گذارد.
در مقایسه با مس و فولاد ضد زنگ، آلومینیوم نسبتاً ارزان است و عملکرد جامع بهتری دارد، بنابراین اغلب در محصولات لوله های حرارتی در بازارهای متوسط و پایین استفاده می شود.
مس و فولاد ضد زنگ گران تر هستند و برای موقعیت هایی با نیازهای عملکرد بالاتر مناسب هستند، اما در برخی کاربردهای خاص، مزایای عملکردی آنها می تواند هزینه های بالای آنها را جبران کند.3